Ξυπνάω το πρωί και ζυγίζομαι, και επιτέλους έχω πετύχει τον πρώτο μου στόχο. Τα πρώτα δέκα κιλά αποτελούν πια παρελθόν – ελπίζω να μην τα έχω χάσει μέσα στο σπίτι και τα ξαναβρώ για να κάνουμε και λίγο χιουμοράκι- οπότε πάω για τον επόμενο. Στόχο. Που είναι άλλα δέκα.
Έχω γράψει ήδη αρκετά πράγματα για την δίαιτα, αυτή και την προηγούμενη που είχα κάνει πριν από δυο χρόνια, και το σημερινό ποστ δεν είναι για να επαναλάβω συμβουλές ή συμπεράσματα αλλά για να μοιραστώ μαζί σας το δύσκολο κομμάτι της δίαιτας, της δικής μου αλλά και όλων των υπολοίπων υποθέτω, που είναι υπαρκτό, και συχνά θέλει μεγάλη αυτοκυριαρχία για να το ξεπεράσεις.
Πρώτα απ΄όλα είναι οι μέρες εκείνες που όλα πάνε στραβά, ο ανάδρομος, τα φεγγάρια, οι ορμόνες, τα νεύρα σου γενικά, και που θέλεις να φας όλο το ψυγείο ή να πνίξεις τον καημό σου σε junk food, ή να ξεσπάσεις τα νεύρα σου σε μια τούρτα σοκολάτα. Όπως ήταν για μένα η Δευτέρα που μας πέρασε που αφού έπεσε το Blond για ένα γερό τρίωρο μόλις είχα ανεβάσει πρώτη απ΄όλους το ποστ για το Royal baby, και αφού στην διάρκεια της μέρας είχαν συμβεί τα χίλια μύρια όσα και η διάθεση μου είχε πέσει στα Τάρταρα, παράγγειλα για dinner πέντε χοιρινά καλαμάκια, μια πίττα και πατάτες τηγανητές – σύνολο θερμίδων 1342!!- έβγαλα και μια μαγιονέζα Nandos με piri piri που είχα στο ψυγείο και έφαγα σαν να μην υπάρχει αύριο, εκτινάσσοντας για πρώτη φορά από την μέρα που ξεκίνησα την δίαιτα τις θερμίδες μου σε 531 παραπάνω από τις κανονικές.
Το ευχαριστήθηκα? Όχι και τόσο πρέπει να σας εξομολογηθώ, μάλιστα έφαγα λιγότερες από τις μισές πατάτες γιατί σε κάθε μπουκιά οι τύψεις μεγάλωναν μια που δεν ήταν καν το πιο νόστιμο πράγμα με το οποίο θα μπορούσα να χαλάσω το πρόγραμμα μου. Το ήθελα όμως και το έκανα, και μαζί με τις extra θερμίδες πήρα ένα πολύτιμο μάθημα για το pity food που ελπίζω να μου φανεί χρήσιμο στο μέλλον. Και το επόμενο πρωί ζυγίστηκα, είδα μισό έξτρα κιλό να μου γνέφει – το οποίο μετά από δυο μέρες είχε εξαφανιστεί- και συνέχισα κανονικά την δίαιτα μου με αποτέλεσμα σήμερα να ολοκληρώσω το πρώτο μέρος του στόχου μου.
Δεν είπα δεν βαριέσαι τώρα που αμάρτησες συνέχισε να τρως λάθος, δεν αυτομαστιγώθηκα καθόλου mentally , είπα αφού έτσι ήθελες μπράβο σου τώρα όμως προχώρα προς τα εκεί που θα σε κάνει ακόμα πιο happy στο μέλλον.
Μετά, είναι οι φάσεις που κάνεις το πρόγραμμα to perfection αλλά η ζυγαριά αρνείται κατηγορηματικά να κατέβει έστω και γραμμάριο. Και που σε πιάνει η απογοήτευση, και λες από μέσα σου θα τα παρατήσω να ξεμπερδεύω, αλλά κάπως σου έρχεται μια φώτιση και αποφασίζεις να συνεχίσεις και να το βγάλεις από μυαλό σου και που θα πάει, θα ξεκολλήσει το σύστημα. Και όντως, ξεκολλάει… (Και μεταξύ μας βέβαια, σιγά μην το βγάλεις από το μυαλό σου, εγώ προσωπικά ζυγίζομαι κάθε πρωί σαν junky και όσο κι αν κάνω την άνετη η ψυχούλα μου το ξέρει. Συχνά, ζυγίζομαι και μετά το γυμναστήριο και παίρνω χαρά μεγάλη γιατί εκεί όντως η ένδειξη μετακινείται και δη δραματικά, απλά για να επιστρέψει στην αρχική της θέση το επόμενο πρωί, αλλά για κάποιον παράξενο λόγο η χαρά κρατάει παρόλα αυτά, οπότε συνεχίζω.)
Να βάλουμε στην λίστα και τις φορές που κάνεις skip το γυμναστήριο, που έτσι κι αλλιώς δεν είναι και το καλύτερο σου, και που οι δικαιολογίες - οι αντικειμενικές λέμε τώρα- είναι πάντα πολλές. Μην χαλάσει το μαλλί - μην γελάτε, εγώ που βγαίνω κάθε μέρα σχεδόν και πρέπει να δείχνω decent, πόσες φορές να εμφανιστώ με κοτσίδα γιατί από τον ιδρώτα έχει γίνει το ίσιο μπούκλα, και πόσες φορές να φέρω την Αγγελική να με χτενίσει?- κάτι βγήκε σφήνα και άλλαξε το πρόγραμμα, ή απλά βαριέμαι θανάσιμα και προτιμώ κάποιος να με πυροβολήσει στον κρόταφο. Shit happens που λένε και στο χωριό μου και το μυστικό είναι να πας την επόμενη φορά ή έστω την μεθεπόμενη και να έχεις στο μυαλό σου πως έστω μια φορά είναι καλύτερη από την καμία οπότε τουλάχιστον να μην το αφήσεις εντελώς.
Μετά είναι όλα αυτά που σου αρέσουν αλλά τα στερείσαι συνειδητά, και όταν τα συναντήσεις μπαίνεις σε πειρασμό μεγάλο. Τα φρεσκοψημένα ψωμάκια στα εστιατόρια ας πούμε, τα γλυκά με κρέμα, τα τηγανητά τυριά. Εγώ όταν φτάσω στο μη περεταίρω τρώω μια μικρή απαγορευμένη μπουκιά. Μπορεί και δύο. Αλλά μέχρι εκεί. Προς το παρόν τουλάχιστον γιατί όπως γράφω και λέω συχνά, και το εννοώ απολύτως, δεν δεσμεύομαι για κανέναν λόγο πως σε έναν μήνα από σήμερα θα κάνω ακόμα δίαιτα, μπορεί να με βρείτε να μασουλάω απολαυστικά λιχουδιές-βόμβες θερμίδων.
Στο μυαλό μου, όλο αυτό το κάνω και το ζω σαν τους Ανώνυμους Αλκοολικούς. Μια μέρα την φορά, και βλέπουμε. Και μέχρι εδώ έχει δουλέψει. Επίσης, δεν είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου, ούτε του ζητάω να κάνει θαύματα. Δεν φτάνεις στα κιλά μου αν δεν λατρεύεις το φαγητό και αν δεν είσαι αδυνάμου χαρακτήρα επί του θέματος, και ξέρω πια καλύτερα από το να περιμένω ξαφνικά να γίνω άλλος άνθρωπος.
Άλλωστε η δίαιτα είναι ένα project εξαιρετικά μακροπρόθεσμο και δεν υπάρχει ούτε μια πιθανότητα στο ένα εκατομμύριο να μην την χαλάσω, πολύ παραπάνω από μια φορά. Το θέμα είναι να βρίσκω τον τρόπο να συνεχίζω μην κλαίγοντας πάνω απ’ το χυμένο γάλα, και να παραμένω χαρούμενη αναζητώντας την χαρά σε λιχουδιές με λιγότερες θερμίδες. Που για τον καθένα μας είναι διαφορετικές και έτσι πρέπει να αναζητήσετε και εσείς τις δικές σας.
Αυτή την εποχή στα ντουλάπια και το ψυγείο μου θα βρείτε σακουλάκια με ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα cranberries της εταιρίας Pelito – τα παίρνω από τον Βασιλόπουλο και έχουν 435 θερμίδες τα 150 γρ- σοκολάτα ΙΟΝ dark για όταν με πιάνει λιγούρα για γλυκό ή θέλω απλά να αλλάξω γεύση- 135 θερμίδες τα πέντε καρεδάκια- μπάρες δημητριακών apple crisp της Nature Valley – 160 θερμίδες η μια- και φρέσκο ανανά – 100 θερμίδες τα 200 γρ. (Αγαπημένο MyFitnessPal, τεράστια βοήθεια στον υπολογισμό των θερμίδων)
Και τα δυο πιο yummy γεύματα που τρώω όταν είμαι σπίτι είναι τα εξής: ή δυο φέτες pumpernickel bread – ναι αυτό το μαύρο που μοιάζει λίγο λασπωμένο- που το ψήνω στην ψηστιέρα, το αλείβω με Philadelphia light και βάζω πάνω από μια φέτα σολομό με μπόλικο πιπέρι- σύνολο θερμίδων 486- ή πέντε κολοκύθια βραστά με ένα μεγάλο κομμάτι (τύπου 200 γρ μεγάλο) χαλούμι ψημένο – σύνολο θερμίδων 580.
Επίσης, όποτε με πιάνουν cravings για junk φροντίζω να το εντάσσω μέσα στο πρόγραμμα μου. Δηλαδή τρώω κάτι ελαφρύ για μεσημέρι και το βράδυ απολαμβάνω την λιχουδιά χωρίς τύψεις. Πρόσφατα πήγα σινεμά και μετά KFC. Τρία crispy hot legs με μια κανονική μερίδα πατάτες τηγανητές και μια coca light έχουν σύνολο 514 θερμίδες. Κακές θερμίδες obviously αλλά να σας πω κάτι? Δεν θα πεθάνουμε κιόλας. Αφήστε που, αν καταφέρουμε να χάνουμε κιλά τρώγοντας απ΄όλα, χωρίς να αποκλείουμε ολόκληρες κατηγορίες τροφών και χωρίς να στερούμαστε και τις περιστασιακές απολαύσεις/ασωτίες, μπορεί να τα χάνουμε πιο αργά αλλά trust me, θα τα πάρουμε – αν τα πάρουμε- και πάρα πολύ πιο δύσκολα. Και αυτό από μόνο του είναι ένας πολύ σημαντικός, και πολύ ελπιδοφόρος παράγοντας…
Οπότε συνεχίζουμε με κέφι και με μπρίο, και βλέπουμε... <3
